Jr 10,12-16

DALSZE UPOMNIENIA I GROŹBY
Satyra na obce bóstwa i bałwochwalców
10 12 On uczynił ziemię swą mocą, umocnił świat swą mądrością, a swoim rozumem rozpostarł niebiosa. 13 Na dźwięk Jego głosu* huczą wody w niebie*, On sprawia, że się chmury podnoszą z krańców ziemi; On czyni błyskawice - zapowiedź deszczu - i wysyła wiatr ze swoich zbiorników. 14 Ograniczony pozostaje każdy człowiek bez wiedzy, wstydzić się musi każdy złotnik z powodu bożka. Utoczył bowiem podobizny, które są kłamstwem i nie ma w nich [życiodajnego] tchnienia. 15 Są one nicością, tworem śmiesznym, zginą, gdy nadejdzie czas obrachunku z nimi*. 16 Nie takim jest dziedzictwo Jakuba. On bowiem ukształtował wszechświat*. Izrael zaś jest szczepem Jego dziedzictwa. Imię Jego: Pan Zastępów».


Przypisy

10,13 - "Głos Pana" - por. Ps 29; "wody w niebie" - kosmografia starosemicka odróżniała "wody górne", źródło opadów atmosferycznych, od zbiorowiska "wód dolnych" - por. Rdz 1,7. Podobnie wiatr umieszczano w zbiornikach - por. Hi 37,9; Hi 38,24; Hi 51,52.
10,15 - O sądzie nad bóstwami obcymi por. Wj 12,12; Lb 33,4; So 2,11.
10,16 - Dosł.: "to wszystko".

Zobacz rozdział